Het is 4 mei, 19:00. Onze
13-jarige zoon vraagt of hij buiten met zijn vrienden mag voetballen. Voordat
ik heb kunnen twijfelen, zegt hij dat hij al een alarm heeft gezet. "Om
twee minuten voor acht", voegt hij toe terwijl hij het bijbehorende
deuntje op zijn telefoon demonstreert.
Het is even na achten. "Mijn
heftigste herinneringen zijn die van een ander", zegt Roos Reinartz op de Dam. Tranen
biggelen over mijn wangen bij het horen van precies deze woordvolgorde. Hoe veel
heb ik zelf wel niet meegekregen van de tweede wereldoorlog die ik nooit aan
mijn eigen lijve ondervond.
Om 21:30 komt onze zoon bezweet
van het voetballen terug. "En, hoe
was het?", vraag ik. "Goed,
we zaten om acht uur met zijn allen in een kringetje op het grasveld. Best
indrukwekkend eigenlijk", voegt hij toe. Dat moet een mooi gezicht
geweest zijn. Een stel pubers op een grasveld in een kringetje met
herinneringen die niet eens van zichzelf zijn.
Marina
De muurspreuk vond ik op een muur van Villa Klein Heumen
2 ,20135 reacties:
Zo'n kleinzoon doen mij de tranen over de wangen biggelen.
@Oma Ria
Dat is mooi om te horen :-)
Een reactie posten