generatiekloof


Geregeld sta ik vol bewondering voor de collectieve wijsheid die mij toe staart vanuit mijn boekenkast. Dan pak ik bij voorkeur een oud beduimeld boek in handen en denk ik aan wie dit boek nog meer lazen en wat zij ervan vonden. Van de week pakte ik het boek "Het Eeuwige IJs" van H.G. Ponting, een boek over de Zuidpool expeditie van Kapitein Scott. Al bladerend dacht ik onwillekeurig aan het boekje van John Kotter, nog geen halve meter verderop in mijn boekenkast. Zijn boekje met de titel "Onze ijsberg smelt!" gaat over de kunst van veranderen als eeuwig toch zo eeuwig niet blijkt... Toen ik de twee boeken in mijn handen had, kreeg ik de kriebels om deze twee 'werelden' te verbinden. Waarvan akte!  

Marina

(Hier kun je de illustratie nog een tikkeltje groter bekijken) 




The best way to have a good idea, is to have a lot of ideas



innovatiebroedplaats


innovatiebroedplaats

Aan een innovatie gaat een innovulatie en bevruchting vooraf 
En als de ideeën straks uitkomen hebben ze innoveertjes ;-)

Foto's by Marina, geïnspireerd door de Delftse Campus




stenenhumor

De humor ligt op straat. Ik hoefde er alleen maar voor te remmen ;-)

Marina





teunisbloem

Ik heb een goede buur die mijn ogen nog wel eens wil openen voor al het moois dat er bloeit en groeit. "Zou je het openen van de teunisbloem voor mij op de foto willen zetten?", vroeg zij onlangs. "Deze gaat tegen zonsondergang open". Dat was me nog nooit bewust opgevallen en ik ging graag op haar uitnodiging in. (zie video - gemaakt van foto's - beneden).




Sinds ik de teunisbloemen zag openen, kijk ik anders naar al die andere bloemen die zich van de éne op de andere dag ontpoppen. Terwijl wij langs hen lopen, bevinden ze zich in onbeweeglijke staat, zo lijkt het. En ergens is dat ook zo, omdat het openen van de meeste bloemen zich zo geleidelijk voltrekt dat je wel heel lang stil moet staan om er iets van te merken. Zo niet bij de teunisbloem. Op het moment suprême lijkt ze bijna open te schieten.

Terwijl ik een aantal zonsondergangen achtereen stil stond om beweging te zien, liepen er andere buren voorbij. Buren die benieuwd waren wat er te zien was. En als ze even wilden wachten, konden ze het met eigen ogen zien. "Kijk, hier gaat er nog één open. En nóg één!", klonk het enthousiast.

Wij lenen elkaars ogen om meer te zien dan we met onze eigen ogen alleen zouden zien. Prachtig toch?

Marina





questionmark2


question

Hoor je mij?


Do you hear me?

Foto's door Marina, gemaakt om te gebruiken in een presentatie over kennis delen.
Met hulp van duplo, ordner en zoon :-)







Nietsvermoedend

Foto: Marina





wat je niet laten kunt


Hoe besteed ik mijn tijd?
En waarom juist zo?

 Van de woorden die ik een tijdje terug op een blaadje krabbelde,
maakte ik deze illustratie (getekend met de app "Paper").
Voor mij wordt meteen voelbaar "wat ik aan het doen ben" en waarom juist nu.
Voel jij het ook?

 Marina



Soms zie je gewoon door je beeldscherm de beelden niet meer :-)


screen saver

Met dank aan mijn zoon, de screen saver ;-)

Marina

Ofwel: hoe je een blik sporters opentrekt :-)
Of: een blikje opendoen over de Olympische spelen ... 



olympischeopening


Illustratie: Marina




Ik zie ze vliegen

Deze vogel is gevlogen, de vogels achterna :-)

Tot wederkeer! 

Marina




Bij 
wentelde zich
in het paarse stuifmeel
Tot zij
bijna 
geen bij 
meer leek

Bij is paars :-)


Met mijn macrolens op zak voel ik me net een ontdekkingsreiziger. Ik heb wel een idee van de bestemming maar het ziet er uiteindelijk heel anders uit.

Bij de foto hierboven was ik erop uit een klaproos in al zijn schoonheid te vereeuwigen. Dat is óók gelukt, maar ik kreeg meer. Ik werd getracteerd op een bij die een paarse douche nam. Ik heb tien minuten ademloos gekeken hoe bij zichtbaar genoot.

Op dit soort momenten ervaar ik een ultiem geluksgevoel. Voor even deelgenoot van een wereld die zich niets aantrekt van de beelden die ik over haar heb. Alsof ze me uitdaagt me (opnieuw) te verbinden met al het moois dat er al is. En alsof ze wil zeggen dat het van mij afhangt of ik dit soort momenten van geluk ervaar. Ik mag en kan er ten allen tijde bij, maar dan moet ik wel kijken. En als ik dan kijk, ervaar ik geluk.

Wat is geluk voor jou? 

Marina



"Een doel is een droom met een deadline"

Peter Darbo





Focus: het is een staat van zijn die me bevalt. Doelgericht dromend - zonder externe afleidingen - meters maken. Dat is de afgelopen weken gelukt. Mijn twee visuele opdrachten zijn klaar. En ééntje daarvan kan en mag ik met jullie delen: het sociaal jaarverslag 2011 van Stichting Kinderopvang Irene.

Voor de (grote) kinderen onder jullie: zoek de roeispaan :-)