Sanne Roemen
Als ik mijn kinderen hun spreekbeurt zie voorbereiden dan weet ik: zij zijn er niet op uit de rechten van anderen moedwillig met voeten te treden. Plagiaat komt in hun woordenboek niet voor. Kinderen spelen per definitie met wat er voor handen is. Dat achter de informatie die in één klik op het scherm verschijnt een wereld aan makers zit, is op het eerste gezicht niet meteen evident. Dat er op deze informatie dan ook nog rechten kunnen rusten is iets dat je ze moet onderwijzen. Informatiebewustzijn groeit niet vanzelf.
Dat het belangrijk is recht te doen aan de inspanningen van de maker, kun je hen gemakkelijk duidelijk maken. Als ze met een tekening thuis komen en ik zeg: "dank je wel" en zet er vervolgens mijn naam onder, dan zijn ze verontwaardigd (stel ik me voor :-)). Toch maakt zo'n soort grapje duidelijk dat informatie altijd een gezicht heeft, ook al kunnen we haar niet direct zien. En dat het ergens ook fijn is om die mensen - op wiens informatie je voortbouwt - erkenning te geven in de vorm van een dankbare link.
Zelfs met een grote portie informatiebewustzijn is het nóg niet altijd gemakkelijk de wet op internet goed na te leven. Simpelweg omdat veel informatie geen eenduidig gezicht heeft. Zo kwam ik bij het zoeken naar materiaal met "Public Domain" als Creative Commons licentie toch nog bedrogen uit. De typewriter song die ik graag wilde gebruiken, bleek bij nazoeken een liedje uit 1950 van Leroy Anderson die zeker nog geen 70 jaar dood is. Ook het feit dat foto's een Creative Commons licentie mee hebben gekregen geeft geen zekerheid. Iemand kan tenslotte materiaal van anderen onder die licentie ter beschikking stellen. Dat je op materiaal met een Creative Commons licentie zoekt, geeft informatie over jouw intentie om materiaal te gebruiken dat je ook mág gebruiken. Het biedt je desondanks geen zekerheid en ook geen vrijbrief.
Ik stel me graag de vraag: Kun je de architectuur van het internet zodanig beïnvloeden dat het makkelijker wordt om bestaande delen legaal te combineren tot iets nieuws? Zou software om plagiaat te detecteren daar bijvoorbeeld een handje in kunnen helpen? Hoewel de insteek in eerste instantie gericht lijkt op controle achteraf - en wantrouwen - kan dit soort software er in de toekomst wellicht juist toe dienen informatiegebruikers - vooraf - te helpen achterhalen wie het gezicht is achter de informatie die ze vinden en op welke manier ze daarop mogen voortbouwen. Voor muziek zie ik een mooie toekomst voor muziekherkenningssoftware zoals Shazam waarmee je de muziekvingerafdruk van een gevonden muziekstuk snel kunt achterhalen. Even mixen met de catalogus van Buma/Stemra die je dan vertelt waar je aan toe bent. Buma/Stemra zelf geeft aan daar vooralsnog geen plannen voor te hebben.Dat het belangrijk is recht te doen aan de inspanningen van de maker, kun je hen gemakkelijk duidelijk maken. Als ze met een tekening thuis komen en ik zeg: "dank je wel" en zet er vervolgens mijn naam onder, dan zijn ze verontwaardigd (stel ik me voor :-)). Toch maakt zo'n soort grapje duidelijk dat informatie altijd een gezicht heeft, ook al kunnen we haar niet direct zien. En dat het ergens ook fijn is om die mensen - op wiens informatie je voortbouwt - erkenning te geven in de vorm van een dankbare link.
Zelfs met een grote portie informatiebewustzijn is het nóg niet altijd gemakkelijk de wet op internet goed na te leven. Simpelweg omdat veel informatie geen eenduidig gezicht heeft. Zo kwam ik bij het zoeken naar materiaal met "Public Domain" als Creative Commons licentie toch nog bedrogen uit. De typewriter song die ik graag wilde gebruiken, bleek bij nazoeken een liedje uit 1950 van Leroy Anderson die zeker nog geen 70 jaar dood is. Ook het feit dat foto's een Creative Commons licentie mee hebben gekregen geeft geen zekerheid. Iemand kan tenslotte materiaal van anderen onder die licentie ter beschikking stellen. Dat je op materiaal met een Creative Commons licentie zoekt, geeft informatie over jouw intentie om materiaal te gebruiken dat je ook mág gebruiken. Het biedt je desondanks geen zekerheid en ook geen vrijbrief.
Morgen is allang begonnen.
Blogpost & Illustratie: Marina
"It's not about piracy; it's about opportunity"
Hilary Rosen

People are unreasonable,
illogical and self-centered
Love them anyway
If you do good, people will accuse you
of selfish, ulterior motives
Do good anyway
If you are successful you will attract
false friends and true enemies
Succeed anyway
The good you do will be
forgotten tomorrow
Do good anyway
Honesty and frankness
make you vulnerable
Be honest and frank anyway
What you spend years building
may be destroyed overnight
Build anyway
Give the world the best you have
and you'll get kicked in the teeth
Give the world the best you've got - anyway
Bron:
Volgens Hé, ik daar staat dit geschreven
op een muur van een weeshuis in India
Foto: Marina

"Was het maar zo eenvoudig.
Was het maar zo dat er slechte mensen bestonden die
ergens in het geniep slechte daden bedrijven,
zodat we ze enkel hoefden af te zonderen en te vernietigen.
Maar de scheidslijn tussen goed en kwaad
loopt dwars door het hart van ieder mens.
En wie is bereid een deel van zijn eigen hart te vernietigen?"
A. Soltzjenitsyn
Illustratie: Marina

Bits of Freedom zoekt creatieve geesten die een ontwerp willen maken voor een T-shirt. Mijn duit in de ontwerpzak zie je boven. Deze is geïnspireerd door de vredesduif die in de vredeskerk van Gouda hangt. Met haar in mijn hoofd heb ik een ontwerp gemaakt dat naast een duif een uitgestoken hand moet voorstellen. De duif heeft als vredestak een deel van het logo van Bits of Freedom in haar mond.
Update: De ontwerpen die op een T-shirt komen te staan vind je op de site van Bits of Freedom
Marina