Vrij zijn

Er klonk geweeklaag
uit de doos
de puzzel was
ontzet en boos

Hij slaakte steeds
een diepe zucht

"Ik ben een landschap

blauw van lucht

Maak me, red me
pak me beet
Ik voel me zo
zo incompleet"

Hij had geschreeuwd
en had gezwegen
Hij had verlangd
maar niet gekregen

De stukjes waaiden
in het rond
van 's avonds laat
tot morgenstond

Zijn strijd was fel
en heel verbeten
Was hij daarbij
zichzelf vergeten?


Toen de wind
was uitgeraasd
keek de puzzel
licht verdwaasd

Het was de stilte
na de storm
"Compleet zijn?
is dat echt mijn norm?"


Zijn vorm kon hem
niet langer schelen

Vrijheid bleek
de som der delen



missing piece

Gedicht en foto door Marina

geïnspireerd door
de verbeeldingskr8 van de animatie van Sarah M. van
Shel Silverstein's "The missing piece meets the Big O"

Prachtig om op zo'n manier een verhaal te vertellen!




4 ,20135 reacties:

Marleen zei

Mooi streven... :-)

Marina Noordegraaf .... zei

@Marleen

heel soms voel ik me al een hele kleine big O en het rollen is zoveel lekkerder dan het botsen en schuren :-)

Christianne zei

Mooi verhaaltje. Ik zie het als het proces van zelfstandig worden en niet de aanvulling in de ander te zoeken, maar te beginnen bij jezelf.

Marina Noordegraaf .... zei

@ Chris

Ja, helemaal waar! Het kostte me alleen wel even om dat ten diepste te beseffen :-)