"Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen"

Kahlil Gibran

Schildpad had een schild. Altijd al, voor zover hij zich kon herinneren. En ook zijn vader, zijn moeder, zijn zusjes en zijn broers hadden er één. Blijkbaar zat het in de familie. Toch waren er soms mensen die zijn schild wilden oplichten alsof ze wilden bewijzen dat er zacht, kwetsbaar, week vlees onder zat. Schildopeners, koevoeten, geen gereedschap lieten ze ongemoeid. Dat snapte hij niet. Wat begrepen ze nou niet aan schildpad?
Nee, met schildoplichters wilde schildpad niets te maken hebben. Dan trok hij snel zijn kopje naar binnen en plaatste hij een bordje "Niet Thuis" aan de ingang.

Hij kende ook mensen die hem op handen droegen omdat ze het zo knap van 'm vonden dat hij zo'n zwaar schild mee kon torsen. Wat ze maar niet leken te begrijpen was dat ze hem daar helemaal geen plezier mee deden, met dat op handen dragen. Met zijn beentjes bungelend in de lucht riep hij dan uit dat hij graag neergezet wilde worden en dat hij zijn schild best zelf kon dragen. Was zijn draagvermogen nu niet juist de reden dat ze überhaupt waren begonnen met hem te bewonderen? Dovemansoren leken ze te hebben, de ophandendragers.

Met gelijkgeschilden filosofeerde schildpad wel eens over een schildvrij leven. Ze bedachten dat ze uit hun schild zouden kruipen als er niemand in de buurt was die iets in zijn schild voerde. Ze zouden het op zijn kop leggen, erin springen en van de helling af roetsjen. Of ze zouden er een vaartochtje in maken. Dat lag er dan maar net aan hoe hun schild stond. Om vervolgens weer snel in hun schild te kruipen. Schildpadden hadden wel een naam hoog te houden, tenslotte. Nee, zwaar of niet. Schildpad was wie hij was dankzij zijn schild. Niet ondanks zijn schild. Punt uit.

Op een morgen werd schildpad wakker met een knagend gevoel. Tot nu toe had zijn leven in het teken gestaan van zijn schild. Hij had erover gepraat, hij had zich erin verstopt, hij had zich beklaagd over mensen die zijn schild tot doel verhieven, maar dat was allemaal in de wandelgangen. Hij had feitelijk nog geen stap gezet.

Die dag nam schildpad een moedig besluit.

Schildpad ging op pad.

-------------------------------------------

(verhaal & illustratie: Marina)

Peuker kunnen we het niet maken



gespot op een station ergens in Nederland

"Lot's of people have been born with great DNA
and yet eventually found themselves at a
professional standstill, frustrated, miserable, stuck.

Why?


Because they weren't doing what they loved more
than anything else in the world"

Gary Vaynerchuk in "Crush it!"

Illustratie: Marina

Informatie kruipt waar het niet gaan kan

Bandbreedte: het zwarte goud van de 21e eeuw.
Vandaag het nationale breedbanddebat.

Mijn camera vergaapt zich ondertussen

aan de laserstralen in de glasvezels

die eenheden van informatie mijn kant opschuiven.

Bijna nog mooier dan informatie zelf.

Marina

"If you focus on what you left behind,

you will never be able to see what lies ahead"

Gousteau (Ratatouille)



Illustratie: Marina

Foto Marina

"Het internet maakt in potentie van iedereen een boef"

Sanne Roemen

Als ik mijn kinderen hun spreekbeurt zie voorbereiden dan weet ik: zij zijn er niet op uit de rechten van anderen moedwillig met voeten te treden. Plagiaat komt in hun woordenboek niet voor. Kinderen spelen per definitie met wat er voor handen is. Dat achter de informatie die in één klik op het scherm verschijnt een wereld aan makers zit, is op het eerste gezicht niet meteen evident. Dat er op deze informatie dan ook nog rechten kunnen rusten is iets dat je ze moet onderwijzen. Informatiebewustzijn groeit niet vanzelf.

Dat het belangrijk is recht te doen aan de inspanningen van de maker, kun je hen gemakkelijk duidelijk maken. Als ze met een tekening thuis komen en ik zeg: "dank je wel" en zet er vervolgens mijn naam onder, dan zijn ze verontwaardigd (stel ik me voor :-)). Toch maakt zo'n soort grapje duidelijk dat informatie altijd een gezicht heeft, ook al kunnen we haar niet direct zien. En dat het ergens ook fijn is om die mensen - op wiens informatie je voortbouwt - erkenning te geven in de vorm van een dankbare link.

Zelfs met een grote portie informatiebewustzijn is het nóg niet altijd gemakkelijk de wet op internet goed na te leven. Simpelweg omdat veel informatie geen eenduidig gezicht heeft. Zo kwam ik bij het zoeken naar materiaal met "Public Domain" als Creative Commons licentie toch nog bedrogen uit. De typewriter song die ik graag wilde gebruiken, bleek bij nazoeken een liedje uit 1950 van Leroy Anderson die zeker nog geen 70 jaar dood is. Ook het feit dat foto's een Creative Commons licentie mee hebben gekregen geeft geen zekerheid. Iemand kan tenslotte materiaal van anderen onder die licentie ter beschikking stellen. Dat je op materiaal met een Creative Commons licentie zoekt, geeft informatie over jouw intentie om materiaal te gebruiken dat je ook mág gebruiken. Het biedt je desondanks geen zekerheid en ook geen vrijbrief.

Ik stel me graag de vraag: Kun je de architectuur van het internet zodanig beïnvloeden dat het makkelijker wordt om bestaande delen legaal te combineren tot iets nieuws? Zou software om plagiaat te detecteren daar bijvoorbeeld een handje in kunnen helpen? Hoewel de insteek in eerste instantie gericht lijkt op controle achteraf - en wantrouwen - kan dit soort software er in de toekomst wellicht juist toe dienen informatiegebruikers - vooraf - te helpen achterhalen wie het gezicht is achter de informatie die ze vinden en op welke manier ze daarop mogen voortbouwen. Voor muziek zie ik een mooie toekomst voor muziekherkenningssoftware zoals Shazam waarmee je de muziekvingerafdruk van een gevonden muziekstuk snel kunt achterhalen. Even mixen met de catalogus van Buma/Stemra die je dan vertelt waar je aan toe bent. Buma/Stemra zelf geeft aan daar vooralsnog geen plannen voor te hebben.

Morgen is allang begonnen.

Blogpost & Illustratie: Marina

"If you are not able to think out of the box,

just shrink the box"

Vidi

"There is no box"

bRed

Sluipreclame (a.k.a. Sony E-reader)
met foto van spekhappend kind van de hand van Marina

"Woorden schieten te kort en dat al zo lang"

Aart Kok



iPad met foto van Marina

"It's not about piracy; it's about opportunity"

Hilary Rosen

Illustratie:
Piratenhaak van zoons die "Blown to Bits" hackt

Illustratie: Marina

People are unreasonable,
illogical and self-centered

Love them anyway

If you do good, people will accuse you
of selfish, ulterior motives

Do good anyway

If you are successful you will attract
false friends and true enemies

Succeed anyway

The good you do will be
forgotten tomorrow

Do good anyway

Honesty and frankness
make you vulnerable

Be honest and frank anyway

What you spend years building
may be destroyed overnight

Build anyway

Give the world the best you have
and you'll get kicked in the teeth

Give the world the best you've got - anyway

Bron:
Volgens Hé, ik daar staat dit geschreven
op een muur van een weeshuis in India


Foto: Marina