"Het internet maakt in potentie

van iedereen een boef"

Sanne Roemen 

Update 06-12-12:

N.a.v. feedback van een lezer, ook nog een plaatje met heuse internetkabels gemaakt
en niet slechts met computerkabels. Ik ben het met de lezer eens:
deze ziet er veel internetcrimineleriger uit!

Beeld(en): Marina

Dat zijn zo van die vragen die je bezig kunnen houden ;-) 
Kleren maken immers de man/vrouw ? 

Beeld: Marina

(toegevoegd aan mijn set "Question Marks")

Microfoon, gevonden op het muisstille Schiermonnikoogse strand.
Schijnbare tegenstrijdigheden verenigd. Daar mag je me voor wakker maken!

Marina

"Falling leaves
hide the path

so quietly"

John Bailey

Vrolijke taferelen tijdens een herfstwandeling :-)

Marina

Gesloten, bied jij geen houvast;
geen enkel referentiepunt

Geopend, ben je onontkoombaar;
alsof je tegenspraak niet dulden kunt

Pas met een tipje van jouw sluier
zie ik jou én voel ik mij

In die tussenruimte, word jij
In die tussenruimte, word ik
In die tussenruimte, ontstaat

Kunst

Chuppa-Chup-yoghurt-frambozen-lolly-look-alike-bloem 
met naam die ik nog moet zien te achterhalen ...
Wij noemen haar (voorlopig) bloem

Update 16 oktober:
Een medewerkster van de Intratuin wist me te vertellen
dat het om een dipladenia gaat. Zelfs haar naam is mooi :-)

Woord & Beeld: Marina

"There is but one journal: the scientific literature" 

 Richard Gordon

Gebaseerd op de discussie "How open is it?" en - wederom - het logo van Open Access.
Omdat ik al tekenend beter snap waar het allemaal om draait. En anderen die
in dit onderwerp geïnteresseerd zijn dan misschien ook!

Marina

In het najaar biedt de aster een prachtige uitvalsbasis om het laatste stuifmeel en nectar te verzamelen. Op de foto's zie je een blinde bij haar gangetje gaan. De blinde bij is trouwens geen bij maar een zweefvlieg in bijenschutkleuren gehuld. Die geleende kennis heb ik uit de ANWB-natuurgids "Insecten van Europa". De rugtekening gaf de doorslag.

Ik vind het prachtig dat er mensen voor mij zijn geweest die deze entomologische (insectenkundige) kennis minutieus hebben gedocumenteerd en beschikbaar hebben gesteld. Juist dat gegeven maakt eigenlijk dat ik ervoor wil zorgen dat ik de plaatjes die ik op internet zet van de juiste labels voorzie. Zo draag ik mijn steentje bij aan het accuraat houden van onze collectieve kennis. Kennisvervuiling in de kiem smoren, zeg maar :-) Dat zijn zo van die haalbare doelen die je een goed gevoel kunnen geven. Mij wel althans! 

Marina

"Nothing is as powerful as an idea whose time has come"

Victor Hugo

 

De populariteit waarin Open Access zich mag verheugen
+
de bijna Open Access week
+
het Open Access logo
+
een geest die (bijna) overal gezichtjes in ziet ;-)

= 
bovenstaande illustratie

Marina   

Bovenstaande zin staat in het boek
"IJs verkopen aan eskimo's. De psychologie van overtuigen".

De omdenker is van mijn hand ;-)

Marina

“It is a capital mistake to theorize before one has data.

Insensibly one begins to twist facts to suit theories, 

in stead of theories to suit facts"

The adventures of Sherlock Holmes

In oktober 2007 las ik het boekje "Unspun: Finding Facts in a world of disinformation". 

Vandaag maakte ik er een plaatje bij. Ik vind het immer boeiende materie.

Marina 

"Veel wantsen zijn zeer goed gecamoufleerd 

 en hoewel er tienduizenden soorten zijn waarvan 

er 617 (inventarisatie 2005) in Nederland voorkomen 

hebben vrij veel mensen er nog nooit een gezien" 

Wikipedia

Vanuit mijn ooghoek zie ik een klein groen stipje op een verdorde plant. Mijn oog voor detail kruipt dichterbij en ziet een insect met de kleur van pas uitgelopen groen. De wants in kwestie zuigt ongestoord verder. Ik stel me voor dat deze wants in de lente en zomer een prachtige schutkleur heeft, maar nu - in de herfst - valt hij toch wel aardig op. Geen idee wie er allemaal wantsen eet, moet ik eerlijk bekennen. Maar als er diersoorten zijn die deze delicatesse graag verorberen, dan kunnen ze direct aan tafel.

Al fotograferend, komt er een vraag in me op. Wanneer helpen onze eigen schutkleuren niet meer? Wat zijn de momenten waarop onze omgeving zodanig is veranderd dat het onhandig (of zelfs gevaarlijk) is als je geen kleur bekent?

De vraag die ik stel, veronderstelt dat we het wel opmerken als onze omgeving verandert. Dat is lang niet altijd het geval. Veranderingen voltrekken zich vaak geleidelijk. Eergisteren verschilt niet veel van gisteren en gisteren niet veel van vandaag. De overeenkomsten vallen meer op dan de verschillen. De tijd neemt als het ware een loopje met ons door een illusie te scheppen van 'onveranderlijkheid'. Tot de tijd onherroepelijk toeslaat ...

Deze wants had geluk dat ik geen wantsen lust. En ik had ook geluk. Ik trof wants aan als hoofdrolspeler in een blogpost over de kunst van (niet) veranderen.

Marina

Geregeld sta ik vol bewondering voor de collectieve wijsheid die mij toe staart vanuit mijn boekenkast. Dan pak ik bij voorkeur een oud beduimeld boek in handen en denk ik aan wie dit boek nog meer lazen en wat zij ervan vonden. Van de week pakte ik het boek "Het Eeuwige IJs" van H.G. Ponting, een boek over de Zuidpool expeditie van Kapitein Scott. Al bladerend dacht ik onwillekeurig aan het boekje van John Kotter, nog geen halve meter verderop in mijn boekenkast. Zijn boekje met de titel "Onze ijsberg smelt!" gaat over de kunst van veranderen als eeuwig toch zo eeuwig niet blijkt... Toen ik de twee boeken in mijn handen had, kreeg ik de kriebels om deze twee 'werelden' te verbinden. Waarvan akte!  

Marina

(Hier kun je de illustratie nog een tikkeltje groter bekijken)