Sociale netwerkspelen: iedereen invloedrijk?

"The good news is: they're hyperconnected.
The bad news is: that's all they are"

Hugh MacLeod

De Amerikaanse droom

Je kijkt nogal op tegen beroemd netwerker Arie. Ergens wil je net zo zijn als hij. Hij verzekert je dat iedereen kan zijn zoals hij - dat hij je beroemd kan maken zelfs - en vraagt je met jouw prachtige ideeën zijn netwerk te komen versterken. Je krijgt er een deel van zijn netwerk bij. Zijn roem straalt op je af. Nog even en je kunt het pakken. Je bent reuze enthousiast, werkt je een slag in de rondte voor Arie, en bent vanaf nu de levende PR voor het netwerk. Jij brengt op jouw beurt je kennissen in. Je roem stijgt. Die van Arie nog meer. De mensen aan de top worden steeds rijker of - in de wereld van sociale media - invloedrijker. Het spel gaat door omdat succesverhalen meer aantrekkingskracht hebben dan kritische geluiden. Maar als de valuta (geld? status? invloed? aandacht? nieuwe leden?) waarin belegd wordt toch niet aan de bomen blijken te groeien, stort de droom op een gegeven moment onvermijdelijk in.

Iemand zijn
Eén van de beloften van het sociale web is dat iedereen invloedrijk kan zijn. Meer mensen dan ooit hebben weliswaar hun 10 minutes of fame mogen beleven, maar de echte invloed is nog steeds voorbehouden aan een minderheid. Invloed is een relatie. Er zijn mensen die invloed hebben en zij die het 'verlenen'. De web 2.0 wereld is verre van plat. De hierachie - met benamingen als 'volgers en volgelingen' - is ingebakken in de architectuur van de software. Daarmee doorbreek je geen klasseverschillen maar houdt je ze juist in stand.
Als netwerkers gaan voor grote winsten voor zichzelf, zal dat uiteindelijk een niet-productieve uitkomst hebben op het geheel. Het sociale netwerkspel kan best doorgang vinden als de connectors of influentials op een gegeven moment bereid zijn een deel van de winst weer in te leveren. Als het sociale web echt sociaal was zou dat gebeuren. Maar als de winst is dat je "iemand bent", lever je dat dan zomaar in? Je hebt er tenslotte hard voor gewerkt. Worden invloedrijke netwerkers zo niet gewoon de CEO's van wereld 2.0 in plaats van de katalysatoren die nodig zijn om een netwerk organisatie levend en gezond te houden?

Durf jij kritisch te kijken naar je eigen rol in het sociale web? Wie ben jij? Iemand die anderen status verleent? Een CEO of een katalysator? Katalysatoren ontlenen hun waarde niet aan het sociale web. Ze kunnen weer loslaten zonder zichzelf te verliezen.

"The crucial point is not that inequalities exist,
but that they are being perpetuated in recurrent patterns—
they are not always the result of individual success or failure,
nor are they randomly distributed throughout the population.
In the contemporary United States,
the structure of wealth systematically transmits
race and class inequalities through generations
despite deep-rooted belief otherwise"

http://en.wikipedia.org/wiki/American_Dream

Blogpost & Beeld van Twoker:
Marina